Not: 10/10
2008 Türkiye-Yunanistan-Bulgaristan, 121 dk.
Yönetmen: Reha Erdem
Oyuncular: Elit İşcan, Erdal Beşikçioğlu, Levent Yılmaz, Banu Fotocan, Handan Karaadam, Önder K. Açıkbaş, Erhan Tekin, Metin Yıldırım

BU FİLMİ SEVDİYSEN BUNU DA GÖR!
American Honey (2016)
Yönetmen: Andrea Arnold

SİNEMAYI sanat yapmaktan bir an bile olsun vazgeçmeyen ve her adımında bizleri şaşırtan (çarpan) atmosferler yaratmayı sürdüren Reha Erdem, ilk filmi “A Ay”dan bu yana geçen 20 yılı aşkın zaman dilimi içine sıkıştırdığı beş filmiyle ‘bağımsız sinema’nın yılmaz neferlerinden biri olduğunu haykırıyor. Türkiye sinemasının belli oranlarda da olsa yurt dışında sesini duyurmasının müsebbibleri arasında ‘farklı’ bir konuma oturan Erdem, her filmiyle bir öncekini aşan bir ‘doygunluk’a ulaştığını son filmi “Hayat Var”la da kanıtlıyor. Tarifi imkânsız bir hikâye anlatma becerisinin ışığında hayat bulan yapım, bir yandan varoluşun bunaltısını yamacımıza getirirken, öte yandan da ‘söylenmemesi gerekenler’ üzerinden yürüyen bir görüntü çiziyor. Çizilen bu görüntü karşısında bizlerin aldığı pozisyonsa yedinci sanata duyduğumuz saygının yan etkileriyle anlam kazanıyor, keskinleşen bakışımızın kaynaklarından birine dönüşüyor.
“Hayat Var”ın baş karakteri Hayat, çocukluktan ergenliğe geçme aşamasında bir kızcağız. Anne-babası ayrılmış, balıkçı babası ve yatalak dedesiyle birlikte küçük bir kulübede yaşıyor. Çevresindeki bütün büyüklerin kendisini farklı şekillerde -isteyerek ya da istemeyerek- istismar etmesine karşı ‘tepkisiz’ görünüyor, onlara ve olanlara yabancılaşarak kendini bir kabuğun içine yerleştiriyor. Çevresinin kötücüllüğü karşısında onun da ‘iyi niyetli’ olma gibi bir hedefi yok. Bir çıkış noktası arar gibi bir hali de yok ama geleceğinde ‘hayat’ın var olup olmayacağına dair bir fikre sahip kılıyor bizi eylemleriyle (ya da eylemsizliğiyle). Kısacası, Türkiye sinemasında pek de örneğine rastlamadığımız bir hikâye ve kahramanla (anti-kahraman demek daha doğru olur) yüzleşiyoruz “Hayat Var”da. Okumaya devam et →